Mój maliniak stoi w balonie w piwniczce już 1,5 roku a butelkował będę pewnie dopiero za kilka miesięcy.
Smak - ech   Żonka domaga się co raz częściej żebym jej udoił butelczynę, ale ja idę w zaparte Niech ćwiczy cierpliwość, podobno to cnota

No dobra, to się jeszcze trochę wstrzymam niech postoi... Interesujący jest kolor, prześledziłem cały wątek maliniaka i u niektórych miód jest właściwie złocisty. Ale to chyba u kolegi z sokiem z biedronki Mój własnej roboty, z własnych malinek Czy to jest przyczyną, tego pięknego koloru?

Maliny dojrzewają, miód po trochę kolekcjonuję, więc czas na moje pytanko: jakie proporcje miodu, soku z malin ( bądź owoców), wody i drożdży na dymion 40 litrów? Sam bym obliczył, ale nie mam doświadczenia, a nie chcę popełnić błędu.

Czysty sok, 20% wolnego (czasem nawet mniej wystarcza), z zawiesiną (tłoczony) wymaga minimum 30% wolnego, lekko poniżej najszerszego miejsca w balonie.

Panowie nikt wam nie powie zostaw 10% albo 30%. Każdy nastaw to indywidualna sprawa. Raz wystarczy 10% wolnego a raz 30% może być mało. Jak poczytacie to będziecie wiedzieć z "grubsza" ile miejsca zostawić. Przy 30% wolnego miejsca na 99,9% nastaw nie "wyjdzie".

Witam kolegów, moja cierpliwość jak na pierwszy miód i tak była niezła  Nastaw 03.10.2013, sukcesywnie wrzucałem zdjęcia do tego wątku, więc kto śledził to powinien pamiętać Po krótce, kolor zamienił się w złocisty, osadu zero. Smak dla mnie obłęd, maliny nuty mięty świetnie współgrają, ciekawy jestem jak będzie smakował za kilka miesięcy;) Tymczasem butelczyny idą leżeć, a baniak idzie dalej w obrót! Dzięki koledzy za porady, bez Was nie było by mojego pierwszego "Marcińskiego miodu pitnego"

Mogłeś nalać nieco wyżej tego miodu, ja od jakiegoś czasu staram się pozostawiać tylko 2-3cm wolnego miejsca w szyjce przy praktycznie wszystkich trunkach, by ograniczyć utlenianie i wietrzenie trunków. Nie zmienia to faktu, że kolor wyszedł piękny i przyzwoicie klarowny, no i etykieta też niczego sobie .

Dzięki! Będę pamiętał na przyszłość Powiedzcie mi czy miód podobnie jak wino powinien leżeć na półce, niż stać?

To i ja napiszę parę słów w temacie. Zaznaczam, że jest to moje zdanie i znaczą część "winiarzy" się ze mną nie zgodzi lub nawet uzna to za herezję .
Utlenianie w miodach nie jest szkodliwe tak jak w winie. A wręcz przeciwnie, brak utleniania utrudnia ich dojrzewanie. Dlatego siarkowanie miodów wydaje się być zbędnym. Moc jak i cukier od trójniaka w górę są wystarczające aby zabezpieczyć trunek. Butelkowanie i przechowywanie, Leżakować muszą butelki zakorkowane korkiem tradycyjnym aby się nie rozsychał. Ale zalakowanie takiego korka woskiem pszczelim, pozwala na przechowywanie butelek w pionie jak i dalsze dojrzewanie miodu bez posmaków korkowych. Zalakowanie lakiem jak i zakręteki od wódki odcinają dopływ tlenu, tu można butelkę składować w pionie. Rozsądnym wydaje się również nie napełniać jej pod korek, bo tlen z wolnej przestrzeni zostanie wykorzystany do dojrzewania. Korki syntetyczne nie muszą leżakować bo nie będą wysychać a potrafią oddychać. Ograniczenie utleniania wydaje się być uzasadnione jedynie przy miodach owocowych w celu utrzymania aromatów owocowych. O ile nie zginą w czasie fermentacji.

Postanowiłem zerknąć na trójniaka nastawionego w zeszłym roku 13 lutego i jestem zachwycony Kolor ciemniejszy niż Waszych miodów, ale klarowny bardzo, bardzo delikatny osad na dnie dymionka, zleje go pewnie niedługo, ale zostawię jeszcze na kilka miesięcy w tym dymionku, niech sobie siedzi spokojnie. Później raczej do butelek na zakrętkę, nie mam doświadczenia w zatykaniu korkami itd.

W kieliszku jest to samo co w butli?

Tak, to samo, szeroki balon i pewnie dlatego wydaje się o tyle ciemniejsze.

Jaki miód posłużył do nastawienia? Bo barwa jest zależna od surowca.
Po twojej fotce jestem przekonany, że do miodów lepsze są naczynia o pionowych ściankach - jak twoja butla.
Ano dlatego, że w cylindrycznym naczyniu osady opadają na dno, a w typowych gąsiorach rozszerzających się ku górze zatrzymują się wysoko na ściankach i przy obciągu stanowią problem.

Szczerze to sam nie wiem jaki to był miód, to był mój pierwszy nastaw, eksperymentalny, więc wziąłem jakieś dwa stare słoiki miodu. Jeden słoik był bardzo ciemny, może i temu taka barwa. Smak w każdym razie przedni