Czesć dzisiaj sobie wytłumaczymy na czym polega lutowanie

Cześć pierwsza - lutowanie.

Najwspanialszą sprawą (wręcz główną ambicją ostateczną każdego bimbrowara) dla hobbisty o zainteresowaniach tu wyrażanych jest zbudowanie aparatury samemu. Trudno uniknąć łączenia używanych metali (S/S i miedź) bez lutowania lub spawania.

Siedzę sobie tutaj, piszę i popijam COUGAR Bourbon - jest miły

Spawanie miedzi i stali nierdzewnej jest możliwe ale trudne i sprzęt jest droższy . W zasadzie stal nierdzewną można spawać tradycyjną metodą elektrodową (elektrody nierdzewne w otulinie) jeśli się ma spawarkę elektryczną. Problemem jest spawanie cienkich detali ze S/S. Tu trudno uniknąć metody TIG, która jest droga, wymaga specjalnego sprzętu i gazu chroniącego - argonu.

Miedź jest bardzo trudno spawać elektrycznie. Można metodą TIG i problem jak wyżej - koszt.

Pozostaje nam lutowanie.

Są dwa rodzaje lutowania: lutowanie miękkie (czysta cyna 100%, cyna z ołowiem!!! :shock: ). Lutem cynowym można lutować S/S ale potrzebny jest specjalny płyn ('kwas')

... I lutowanie tzw. twarde różne stopy lutu srebrnego - my nie używamy mosiądzu - cynk jest paskudny dla naszego zdrowia. Wbrew pozorom luty srebrowe nie są takie drogie, bo są to mieszanki miedzi ze srebrem: 2%, 5%, 15% srebra (im więcej srebra tym temp. topnienia niższa) - można je kupić w sklepach dla hydraulików. Lutami srebrowymi można doskonale lutować zarówno stal nierdzewną (konieczny topnik - boraks lub mieszanka) i miedź - nawet bez topnika (ale pomaga). Ta metodą zlutuje się również doskonale miedź ze stalą nierdzewną.

Lutowanie małych detali: rurki 1/2 calowe (12.7mm) nie jest problemem bo można użyć palnika propan-butan. Większe detale wymagają wiele więcej ciepła i tu trzeba mieć albo tlen-acetylen albo są dostępne już specjalne buteleczki z mieszanką (tak mi powiedziano) butanu> z acetylenem?. Jest to specjalny zestaw razem z palnikiem. Dla naszych celów warto wydać parę złotych więcej.

Ogólnie lutowanie S/S twarde jest łatwiejsze niż lutowanie miedzi: S/S nie odprowadza tak szybko ciepła. Większe detale z miedzi np. rury 3/4 cala, 2 cale mogą wymagać dodatkowego ciepła ze zwykłego palnika butanowego.

Witam Wszystkich :lol:
Chciałbym wspomnieć o wspaniałej metodzie lutowania stali ko [według mnie] .
Wykorzystuje się w niej lut hydrauliczny Sn97Cu3 , bardzo dobrym topnikiem
jest w tym przypadku mocznik [do kupienia w sklepach ogrodniczych].
Elementy muszą być czyste , miejsca które mają być pokryte lutem
posypujemu mocznikiem i powoli nagrzewamy pocierając grotem lutownicy.
Nie żałujemy topnika[naprawdę stal ko czyści rewelacyjnie .
Kiedy detal osiągnie odpowiednią temp. dajemy lut i rozprowadzamy go
lutownicą[cały czas dodajemy topnik w miarę potrzeby].
Po pocynowaniu elementy składamy i używając lutownicy lub palnika
lutujemy na dobre.
Bardzo ważne jest aby używając palnika nie grzać elementów ze stali ko bezpośrednio w miejscu
lutowania[może pokryć się tlenkami]

Temat mi się trafił jak ulał...
Kąbinuje swoją aparaturę i mam kilka detali które mnie męczą psychicznie.. bo nie mam na ten temat wiedzy....
Mianowicie:
- czy można przyspawać zwykłym spawem (elektroda do nierdzewki) normalną śrubę stalową do rury KO? Chcę po prostu przyłączyć 4 takie śruby na szczyt kolumny żeby dokręcać miedzianą płytkę z wyjściem na pary, termometr i rurkę powrotu. Oczywiście między tą miedzianą płytką a rurą KO będzie uszczelka z silikonu (przecięty wężyk)

- czy można przyspawać, w ogóle, rurę KO do pokrywy emaliowanej od garnka? Wiem że taka pokrywka jest bardzo cienka, i na dodatek emaliowana... ale może ktoś próbował...

Kolega nie uzyskał odpowiedzi, a ja już się wpycham z kolejnym pytaniem...
Chciałbym w końcu sfinalizować projekt swojej kolumny, wszak wszystkie materiały mam zgromadzone. Zostaje jedynie spawanie, na które usilnie odkładam pieniążki, bo wiem, że to nie jest tania sprawa. Niestety nie orientuję się w cenach, dlatego pytam: czy ktoś z kolegów potrafił mniej więcej określić, ile kosztowałoby przyspawanie:
1. kołnierza z blachy 2mm fi 60 do mufy kega
2. dwóch kołnierzy 2mm fi60 do rury fi 60
3. talerzyka fi 60 do kołnierza fi 60

Proste spawy, w sumie ok. 80cm.
Oczywiście mógłbym się udać do zakładu spawalniczego i zlecić zadanie od razu, ale nie chcę się dać oszukać. Czytałem gdzieś, że ktoś brał za spawanie podobnego materiału ok. 3-4zł za cm, co dla mnie oznaczałoby sumę 240-320zł... Trochę przegięcie pały:).

Jeśli miałbym wybulić więcej niż 200zł, to byłbym niepocieszony. I dlatego, na zapas, zadaję kolejne pytanie:
Czy do lutowania twardego wystarczy palnik bunsena na propan-butan? Czy trzeba acetylen? Jak wygląda sprawa różnicy w wytrzymałości lutu twardego względem miękkiego? Czy miękki lut wytrzymałby operacje związane z montażem i demontażem zestawu? Wszak sama rura waży dychę jak nic... 1,5m x 60mm x 2mm

A może lut bezołowiowy,
-bezpieczny dla zdrowia.
-jak ktoś sie zna to robota bardzo prosta.
Na allegro dostępne są specjalne luty do aluminium.

No i wertując forum odkopuję kolejny temat. Może wszystko zostało już napisane, ale nie wszystko zrozumiałem. Chodzi o to, że kompletując swoją kolumnę będę chciał połączyć ze sobą miedziane mufy etc. z rurką ze stali nierdzewnej. I myślałem, że to będzie proste: wezme elementy, podjadę do jakiegoś spawacza, dam mu 20 zł a on mi wszystko pospawa metodą TIG i będzie wporzo. Ale czytając i czytając nabieram obawy: pierwsza to taka, że przyspawanie kilku elementów nie będzie kosztować 20 zł, tylko conajmniej 200. Tyle nie mam. A poza tym gdzieś wyczytałem, że po takim zabiegu spawania będzie trzeba jeszcze ze spawem coś zrobić (wytrawiać?)
Ew. posiadam spawarkę na elektrody - ale czy uda mi się elektrodą do stali nierdzewnej przyspawać rurkę k.o. (grubość 1.5 mm) z miedzią?

Jeśli nie, to pozostanie mi lutowanie.. moje doświadczenie jest raczej dość małe w lutowaniu, ale jeśli będzie trzeba to jakoś dam rade. Tylko jaki lut kupić? Ten hydrauliczny o którym pisał kolega wyżej? Czy może wystarczy lut twardy? Jeśli tak to jaki ewentualnie topik użyć i jak się go w ogóle używa? Jeszcze coś będę potrzebował?

Im dalej mi od technikum to stwierdzam, że dzisiejsze zajęcia praktyczne to już nie to samo co kiedyś. I że dość marnie przystosowują one do życia :/

Liczę na zrozumienie i pozdrawiam!

Wciąż przeglądam forum i poraz kolejny odkopuję jakis stary temat z nurtującym mnie pytaniem:

Czy może ktoś jednoznacznie odpowiedzieć, czym w domowych warunkach łatwiej, bezpieczniej i lepiej połączyć miedź z nierdzewką? Spawanie spawarką elektryczną z elektrodą do k.o., czy może lepiej lutować lutem twardym lub hydraulicznym, grunt aby był bez dodatku ołowiu? Ogólnie w moim zamyśle sam lut tudzież spaw będzie miał bardzo minimalny o ile wogóle kontakt z oparami surówki. Co polecicie?

Pozdrawiam!

O połączeniach lutowanych było już na forum. Lut twardy zapewni większą odporność na zrywanie niż lut miękki. Poczytaj trochę o tych połączeniach, sam zdecyduj, który rodzaj lutu zastosujesz.

Dzięki bardzo za konkretne i rzeczowe odpowiedzi
Takie są najlepsze!

A teraz czas iść do roboty...
Pozdrawiam!

Nie opłaca się bawić w lutowanie kolumny, wyda się na wszystko grubo ponad 100zł i nie wiadomo czy będzie dobrze.
Ja za pospawanie kolumny zapłaciłem 120z

Witam, po przeczytaniu wątku dalej nic nie wiem... Chciałbym bezpiecznie (zdrowo) połączyć elementy kolumny a dokładnie dwie połówki rury miedzianej przy pomocy mufy (fi 54). Poprawcie mnie jeśli się mylę: Powinienem zastosować pastę bezołowiową Sn97Cu3 + lut o takim samym oznaczeniu? Zgadza się? Smaruję pastą końcówkę rury, wkładam do mufy, podgrzewam lutlampą i przystawiam lut, który ma wpłynąć w szczelinę?
Jestem totalnym laikiem w tej materii więc proszę o wyrozumiałość...
Dziękuję

Dobrze zrozumiałeś, tak będzie dobrze.

Przed posmarowaniem koniecznie wyczyść końcówkę rury czyściwem lub bardzo drobnym papierem ściernym, w przeciwnym razie możesz się później męczyć z zalutowywaniem nieszczelności

Tak jak radius radzi dokładnie oczyść oba zewnętrzne końce rury, a następnie mufę od wewnątrz z obu końców.

Tak jak  radzi dokładnie oczyść oba zewnętrzne końce rury, a następnie mufę od wewnątrz z obu końców.